کتاب برترین‌های لودویکو اناودی

لودویکو اناودی زاده ۲۳ نوامبر ۱۹۵۵ در تورین، (ناحیه‌ای در شمال غربی ایتالیا) آهنگساز و پیانیست معاصر ایتالیایی است. مادر وی نقش مهمی برای او در یادگیری پیانو در دوران کودکی وی ایفا کرده است.

بعد از یادگیری موسیقی در کنسرواتوار میلان، موفق به کسب مدرک در سال ۱۹۸۲ شد. در همان سال، او با لوچانو بریو تحصیل کرد و موفق به کسب بورس تحصیلی در جشنواره موسیقی تنگلوود شد.

پس از تحصیل در کنسرواتوار میلان، و در نهایت با بریو، چندین سال را صرف آهنگسازی در فرم‌های سنتی کردند. در اواسط ۱۹۸۰ او شروع به جستجو و بیان شخصی بیشتر در یک سری از آثار برای رقص و بعد از آن برای پیانو کرد.

فضای موسیقی او، فکری و اغلب درون‌گرا، نقاشی در مینیمالیسم، موسیقی جهان و پاپ معاصر است. آثار ساخته شده او تأثیر قابل توجهی در فیلم جهان با ۴ جایزه بین‌المللی به نام او ایفا کرده است. پدر او جولیو اناودی، ناشر، و پدربزرگ او، لوئیجی، رئیس جمهور ایتالیا بین سال‌های ۱۹۸۴ و ۱۹۵۵ بود. او در حال حاضر در تاکستانی در منطقه ایتالیایی پی دی مونت (ناحیه‌ای در شمال غربی ایتالیا) زندگی می‌کند.

لودویکو اناودی در خانواده‌های بزرگ شده که پدربزرگش رئیس جمهور،پدرش ناشر معروف‌ترین نویسندگان ایتالیا و مادرش نوازنده پیانو بود. از کودکی سیاستمداران و نویسندگانی مثل ایتالو کالوینو و پریمو لوی در خانه‌شان رفت و آمد داشته‌اند. او در کودکی پیانو و گیتار یاد گرفت و در نوجوانی اولین آهنگش را ساخته و با گیتار نواخته است.

او که سال ۱۹۵۵ در ایتالیا به دنیا آمد، سبک‌های پاپ، راک، فولک و… را در موسیقی امتحان کرده و در نهایت سراغ موسیقی کلاسیک رفت. خودش جایی گفته هیچوقت نمی‌خواستم نوازنده پیانو شوم و دلم میخواست همیشه در موسیقی، کارهای خلاقی بکنم که فکر نمی‌کردم با پیانو انجام شدنی باشد.

در موسیقی او تکرار و یکپارچگی بافت صداها حس می‌شود. گفته شده که موسیقی‌اش حالتی از مراقبه و درونگرایی دارد، ساده است و در آن بازی‌های پیچیده حس نمی‌شود. او با چند تن از موزیسین‌های مطرح دنیا مثل ژیوان گاسپاریان، نوازنده ارمنی دودوک همکاری کرده است.

سبک موسیقی لودویکو اناودی در دهه نود میلادی آنقدر همه گیر شد که فیلمسازهای ایتالیایی سراغش رفتند. موسیقی فیلم‌هایی که ساخت از همان سال‌ها جایزه‌های زیادی را بردند. شاید فیلم فرانسوی Intouchables را دیده باشید. او با ساخت آهنگ «پرواز» در این فیلم توجه بقیه فیلمسازان بریتانیایی و آلمانی را هم جلب کرد و درخواست‌ها از او برای ساخت موسیقی فیلم بیشتر شد.

این نوازنده و آهنگساز ۵۷ ساله، لقب «اُمری» ایتالیا را به دست آورده؛ بالاترین مقام به عنوان شوالیه سلحشور ارشد در ایتالیا که به آدم‌های انگشت شمار فرهنگی، هنری و … اعطا می‌شود.