کتاب روش نوین آموزش تنبک جلد دوم

هر کار هنری در واقع نوعی رابطه اجتماعی است

که یک سوی آن هنرمند و سوی دیگرش مردمند

و مطلوب حقیقی هنرمند از برقراری این ارتباط

رساندن پیامی به مخاطبان خویش است و نکته قابل

توجه اینکه میزان تاثیر و نفوذ این پیام ها در افراد جامعه

منوط به اصالت و پاکی هنرمند است نه فقط زیبایی

ظاهری کار او و حتی منزلت پیام او. ایمان، اعتقاد و

پاکی روح هنرمند است که به شکل یک اثر موسیقایی

در کالبد انسان ها دمیده می شود.

مرتضی قاسمی

 

معرفی مؤلف کتاب روش نوین آموزش تنبک جلد اول

مرتضی قاسمی در سال ۱۳۴۰ در خانواده ای هنر دوست در شهر هنر اصفهان به دنیا آمد. از دوران کودکی به موسیقی به ویژه تنبک علاقه فراوانی داشت وی تنبک نوازی را از سال ۱۳۵۵ در مرکز فرهنگی رادیو تلویزیون اصفهان نزد آغاز نمود.

سپس استاد جمشید محبی ناصر فرهنگفر ادامه داد.

آموزش را در مکتب استادانی چون محمد اسماعیلی، بهمن رجبی و زنده یاد در سال ۱۳۶۱ پس از بازگشایی هنرستان موسیقی، اصفهان توسط اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دعوت به همکاری گردید و در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس تنبک پرداخت.

در سال ۱۳۷۰ توسط رادیو تلویزیون تهران جهت تدریس در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی دعوت به همکاری شد و تا سال ۱۳۷۴ در آن مرکز تدریس نمود وی در حال حاضر در مراکز هنری اصفهان تدریس می نماید.

مرتضی قاسمی طی سفرهایی به ،آمریکا ،انگلیس، آفریقای جنوبی، چین، آلمان هلند و فرانسه، ارزش های علمی و عملی تنبک را به خوبی معرفی نموده و با استقبال مردم این کشورها روبرو شده است. از اجراهای این هنرمند که به صورت نوار کاست و CD منتشر شده میتوان به جامه داران» و «سبکبال» از ساخته های استاد کیوان ساکت اشاره کرد.

روش نوین آموزش تنبک نیز حاصل زحمات نویسنده و نشانگر تکنیک های گوناگون آموزش تنبک نوازی می باشد که در این چاپ به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر می شود. با تشکر و قدردانی از هم ه کسانی که ما را در این زمینه یاری نمودند و با امید به هنرمندان ایرانی در ارائه هنر موسيقى.

  

پیشگفتار کتاب روش نوین آموزش تنبک جلد اول

در طی ۲۵ سال تحصیل و تعلیم تنبک ، همیشه در صدد بودم روشی در آموزش این ساز بوجود آورم که روند آموزش را آسانتر نموده و در عین حال پایه ای قوی و استوار برای هنرجو ایجاد نماید تا اینکه در سال ۱۳۷۰ اولین جزوه ای که در این راستا جمع آوری و نوشته بودم را به معرض آزمایش گذارده و تدریس آن را شروع نمودم.

و در این مدت بارها قسمتهایی از کتاب را تغییر داده و به نتایج مطلوب تری دست یافتم و بالاخره کتابی را که اکنون پیش رو دارید تنظیم و به عنوان کتاب اول آموزش تنبک تقدیم به علاقمندان می کنم.

در نگارش این کتاب قواعدی رعایت ،گردیده که اهم آنها عبارتند از:

1- ده حرکت اجرایی شامل: (… ) جهت شروع آموزش در نظر گرفته و برای هر کدام چندین تمرین طراحی و در صفحه مقابل آنها چگونگی اجرای هر یک توضیح داده شده است.

2- با توجه به اینکه معمولاً نت سیاه اساس تعیین ارزش در نتهای موسیقی است، در شروع کتاب از نت سیاه استفاده نموده و به ترتیب تقسیمات موسیقی از نت، چنگ دو، لاچنگ سه لاچنگ نیز استفاده و در نهایت ۱۰ شکل نت سیاه را معرفی نموده ایم.

3- از نوشتن تئوری ها در یک مجموعه مجزا خودداری شده و مسائل تئوری بنا به نیاز همراه درسها و در صفحه مقابل هر درس نوشته شده است تا تئوری و عمل همراه با هم شناخت بهتری برای هنرجو فراهم آورد.

4- حرکت های اجرایی مهم که تمرین آنها تأثیر زیادی در رشد عملی و پیشرفت هنرجو دارد با عنوان «پیش تمرین» معرفی و تذکر داده شده از حفظ اجرا شود تا به تکنیک صحیح دستها نیز توجه شود.

این مهم که جزو تمرین های روزانه هنرجو قرار می گیرد حرکت دست ها را سریعتر و در عین حال صحیح ترخواهد کرد.»

5- در حرکت ۸ و ۷ که بیشترین تأثیر را در روانی دست ها و بالطبع در دیگر حرکت ها از جمله ریز دارند، مطالب بیشتری نوشته شده و به شکل اتودهای ریتمیک طراحی و اغلب در قالب سه لاچنگ اجرا می شود تا:

الف: دست ها را در روانی اجرا

ب: چشم ها را در نت خوانی سریعتر

ج: ذهن و گوش را در کنترل زمان و پیوست مطالب به یکدیگر و شکل گیری ریتم ها توانا کند.

6 – چهار نوع ریز که بیشتر در تنبک نوازی مطرح هستند و عبارتند از:

در این کتاب معرفی شده و به شکل سه لاچنگ اجرا می گردند تا هنرجو با ریز و اجرای آنها آشنا و در کتاب های بعدی به شکل ریز روان اجرا گردد. مسائلی در پایان کتاب مطرح شده که چنانچه هنرجو بخواهد کتاب را تمام شده تلقی نماید باید آن مسائل را بعنوان یک آزمون جوابگو باشد و چنانچه نمره لازم را کسب نماید میتواند آموزش کتاب دوم را شروع نماید.

اما مطلب آخر اینکه آنچه در این کتاب مطرح نموده ام گرفته شده از الفبایی است که دیگران در بوجود آوردن و شکل گیری آن زحمات زیادی را متقبل شده اند که برای رفتگان طلب آمرزش نموده و بر دست

آنانکه حیات دارند بوسه میزنم.

مرتضی قاسمی

 سخنی با هنرجویان 

موسیقی هر ملت بخش مهمی از هویت آن ملت است تا آنجا که با شنیدن قطعه ای موسیقی میتوان به مسائل اجتماعی، فرهنگی و تاریخی جامعه ای پی برد زیرا موسیقی زبان ملت است با آن شادیها را جشن گرفته، غم ها را تسکین داده و حتی با آن نیایش کرده و در صحنه های رزم از آن سود جسته اند.

بنابراین موسیقی هر ملت باری هنری فرهنگی و تاریخی در بر دارد که نمیتوان بدون تعمق از آن گذشت و موسیقی ایرانی نیز همواره وسیله بیان احساسات و تجربه های مردم این کشور بوده و انعکاس تاریخ ایران را در موسیقی ملی ایران میتوان یافت.

البته بحث ما در مورد موسیقی است که هدفدار، باشد موسیقی که انسان را به تفکر وا دارد، موسیقی که اعتقادات و بینش و دانش بشر را وسعت ،دهد موسیقی که سطحی ننگرد و خلاصه موسیقی که انسان ساز باشد.

هر کار هنری در واقع نوعی رابطه ی اجتماعی است که یک سوی آن هنرمند و سوی دیگرش مردمند و مطلوب حقیقی هنرمند از برقراری این ارتباط رساندن پیام خود به دیگران است.

پس هر هنرمندی قطعاً بواسطه هنرش حرف و پیامی را به طرف مقابل منتقل میکند و نکته قابل توجه اینکه میزان تأثیر و نفوذ این پیام ها در افراد جامعه منوط به اصالت و پاکی هنرمند، است نه فقط زیبایی صوری کار او و حتی منزلت پیام او، ایمان و اعتقاد و پاکی روح هنرمند است که به شکل یک اثر موسیقایی در کالبد انسانها دمیده می شود.

چه چیزی موجب ماندگاری و دوام شعرهای حافظ و سعدی و مولانا شده است؟ فقط عظمت اندیشه و پیام و صنایع زیبای کلام ایشان نیست بلکه روح ایمان و اعتقاد پاک آنهاست بنابر این هر اثر هنری که از روح ایمان و اعتقاد پاک هنرمند تهی باشد نتیجه ی مطلوب را نخواهد داشت.

تولستوی در مورد هنر با ارزش چنین میگوید یک اثر هنری وقتی در کنار ارزشهای انسانی قرار گیرد یک شاهکار و یک هنر ناب و ارزنده است اما بدون وجود این ارزشها نمی توان آن را شاهکار نامید.

موسیقی ناب هنری است مقدس و مقید به اخلاق ،نیکو اگر چه ظاهراً همه زیبایی اش بیان موسیقایی آن است اما زیبایی باطنی و معنوی آن در گرو کار عملی ملتزم به اخلاقیات انسانی است.

به امید اینکه هنرجویان موسیقی با شناخت و رعایت این مسائل در حفظ ارزشهای هنری و پیشرفت موسیقی کوشا باشند.

 ضرب ، خنبک ، تنبک

متأسفانه از سابقه ی تاریخی ساز تنبک اطلاع دقیقی در دست نیست و مشخص نیست از چه زمانی این ساز در آلات موسیقی ایران مطرح گردیده است، تنها در ادبیات و اشعار شاعرانی چون مولانا، سعدی، حافظ، نظامی، انوری و … با نامهای مختلف مانند ،ضرب ،خنبک تنبک از آن یاد شده است.

مانند:

خدایا مطربان را انگبین ده

برای ضرب دستی آهـنـیـن ده

«مولانا»

در آمد به شورش دم گاو دم

به خنبک زدن طاس روئینه خم

«نظامی»

و آنجا که فتد مال تو در معرض قسمت

تنبک زند و حق طمعها بگذارد

«انوری»

همچو چنگم سر تسلیم و ارادت در پیش

تو به هر ضرب که خواهی بزن و بنوازم

 (سعدی)

مطالعات زیادی نیز جهت کشف ریشه لغوی نامهای مختلف این ساز بعمل آمده که از کل مطالب نوشته ها و از بین دهها نامی که برای این ساز در دوران گذشته استفاده شده مانند ،تبنگ دمبک، دنبک، خمبک خنبک، روئینه خم ،تنبوک ،تنبک ،تمبک ضرب و… سه نام موجه تر و معقول تر می نماید که ذیلاً توضیح می دهیم.

۱- «ضرب» کلمه ای عربی است و میتوان چنین استدلال کرد که چون کلمه ی ضرب به معنای زدن میباشد و این ساز یکی از آلات موسیقی است که عمل ضرب) = (زدن روی آن انجام میگیرد این نام جهت معرفی این ساز انتخاب شده است که البته ارتباط مستقیم با ورود اعراب به ایران و تسلط نزدیک به دو قرن آنها دارد.

عده ای نیز معتقدند اطلاق کلمه ضرب به این ساز به مناسبت آن است که اصول ضرب و آهنگ را با آن نگاه می داشته اند چنانچه سعدی گوید:

بدوستی که زدست تو ضربت شمشیر

چنان موافق طبع آمدم که ضرب اصول

و همچنین نظریه ی دکتر ضیاءالدین سجادی استاد دانشگاه در این مورد چنین است: … ضرب هم که به این آلت موسیقی گفته شده ظاهراً به مناسبت آن است که اصول ضرب را با آن نگاه میداشتند»

۲- خنبک – و اما اطلاق کلمه خنبک به دلیل شکل ظاهری این ساز میباشد بدین صورت که خم که اعراب به آن خمره مخفف خمبره میگویند همان ظرف سفالین بزرگ است که برای نگهداری آب سرکه و انواع مشروبات الکلی و غیر الکلی در گذشته نه چندان دور مورد استفاده قرار میگرفته و چون ساختمان ظاهری این ساز شبیه خم میباشد.

منتها از آن کوچکتر است حرف (ک) که یکی از علامات تصغیر در زبان فارسی میباشد به آخر آن اضافه گردیده و در نتیجه کلمه خنبک بدست آمده است.

با این توضیح که خم مخفف خمب است مانند دم که مخفف دمب و سم که مخفف سمب می باشد.

 بدکان می فروشان گرو است هر چه دارم

همه خنبها تهی گشت و هنوز در خمارم

فرصتی نیست که از خم به سبو ریزی می

 لب من بر لب خم نه که همین یک نفس است

اوحدی مراغه ای

و بدلیل اینکه معمولاً کاسه این ساز از فلز روی ساخته میشده ، آن را روئینه خم نیز نامیده اند.

درآمد به شورش دم گاودم

به خنبک زدن طاس روئینه خم

«نظامی»

بزد نای سرعین و روئینه خم

بر آمد خروشیدن گاودم

«فردوسی»

سرعین قسمتی از سرنای که آنرا نای ترکی نیز گویند

3- تنبک – و اما اطلاق کلمه تنبک به این ساز دارای دو دلیل میباشد یکی اینکه طبق نوشته فرهنگ آنندراج … خنبک در این ایام به تنبک و دنبک» مشهور شده و تبدیل «خ» به «دال» و «ت» در زبان پارسی متداول است و دومین دلیل را باید در اصوات شنیده شده از این ساز جستجو کرد بدین معنی که وقتی با نرمه ی اول انگشتهای دست راست یا چپ به حالت نیم مشت به وسط پوست آن ضربه ای وارد کنیم معمولاً صدایی شبیه (تم)» یا «تن» شنیده میشود و چنانچه با نرمه اول انگشت های دست چپ یا راست به کناره پوست ضربه ای وارد کنیم معمولاً صدایی شبیه بک شنیده می شود لذا آن را تمبک یا تنبک می نامند که هر دو صحیح است با این توضیح که تمبک در بیان و تنبک در نوشتن بکار میرود زیرا در دستور زبان فارسی معمولاً «ن» تلفظ میشود ولی نون نوشته میشود مانند کلمه تمبل که تنبل و دمیه که دنبه بین «ت و ب» و «د و ب» میم نوشته می شود.

و اما «تنبک» در فرهنگ لغت و لغت نامه:

فرهنگ معین: تنبک (Tonbak) یکی از آلات موسیقی مانند دهل که از چوب یا سفال با فلز سازند و در یک سوی آن پوستی نازک کشند و به هنگام نواختن آن را زیر بغل گیرند و با سر انگشتها نوار شد.

  

سیر تحول تنبک نوازی در ایران

موسیقی در ایران ریشهای کهن و تاریخی طولانی دارد که مانند بیشتر هنرها نزد اقوام و ملل جهان نمیتوان مبدأ و زمان مشخصی را برای پیدایش آن معین کرد اما بر اساس تحقیقات پژوهشگران کهن ترین سابقه ی آن در ایران به ۸۰۰ سال پیش از میلاد مسیح باز می گردد.

اسناد پراکنده ای که در باب موسیقی از این زمان تا دوره ساسانی وجود دارد آنقدر روشن نیست که بر اساس آن بتوان نظری قاطع ابراز کرد ولی آنچه مسلم است موسیقی ما تا اواسط قرن نهم هجری جنبه علمی داشته چنانچه کتاب هایی که از آن زمان در دست می باشد.

مانند نوشته های فارابی ابن سینا صفی الدین ارموی قطب الدین شیرازی و عبدالقادر مراغه ای گواه این ادعاست ولی بعد از آن به علت مساعد نبودن اوضاع اجتماعی و موانع مذهبی و عدم تشویق، هنرمندان هنر و موسیقی روبه تضعیف نهاد و تألیفات شایسته ذکری در این باب نوشته نشده است.

مخصوصاً از آغاز دوره صفویه که توجه سلاطین بیشتر معطوف به تحکیم پایه های استقلال ایران بوده و در نتیجه به موسیقی کمتر توجه شده است.

از دوره ی بعد یعنی افشاریه و زندیه نیز اطلاعات روشنگر و دقیقی در دست نیست و جز شواهدی اندک که در کتابهای بر جا مانده از آن روزگار بخصوص سفرنامه های مستشرقین و اخبار پراکنده در باب احوال بعضی از نوازندگان درباری به چشم میخورد آثار و نشان های دیگری از وضعیت موسیقی و عاملان آن وجود ندارد.

با روی کار آمدن سلسله قارجاریه و خصوصاً از اواسط این دوره موسیقی ایرانی مورد توجه قرار گرفته و با حمایت هایی که به ویژه در بعد عملی آن انجام میگیرد، رونق و رواج دگر باره می یابد.

در این دوره بعضی از سازهای مرسوم دوره های قبل بدست فراموشی سپرده شده و سازهای جدیدی ظهور می کنند و سازها به شش ساز اصلی تار، سه تار سنتور، کمانچه نی و تنبک منحصر می شود که معمولاً نوازنده تنبک آواز خوان و تصنیف خوان نیز بوده است.

از خوانندگان قدیم روانشاد علی خان نائب السلطنه ضياء الذاکرین، رسایی عبداله دوامی و بسیاری دیگر را میتوان نام برد که علاوه بر تصنیف خوانی با نواختن تنبک نیز به خوبی آشنایی داشته اند.

از نوازندگان تنبک نیز نخست از حبیب سماع حضور که استاد سنتور نیز بوده میتوان نام برد که استاد اکثر نوازندگان تنبک بوده است و شاگردان قابل او : ۱- آقاجان اول ۲- تقی خان نسقچی ۳- حاجی خان عین الدوله می باشند.

البته در راه استقلال این ساز خدمتها و علاقمندیهای استادانی چون حسین خان اسماعیل زاده استاد بزرگ (کمانچه) و زنده یاد استاد ابوالحسن صبا را نباید فراموش کرد.

کوششهای این گذشتگان نامور بود که به مرحوم حسین تهرانی فرصت داد که با تلاشهای بدون وقفه این ساز را به صورت سازی مستقل معرفی نماید و شخصیت و ارزش هنری آن را به همه بازشناساند تا جایی که لئون كينير آهنگساز نامی شوروی پس از شنیدن تک نوازی تنبک که توسط زنده یاد استاد حسین تهرانی اجرا شد (اردیبهشت ۱۳۲۳) می گوید:

این ساز در عین سادگی یکی از کاملترین آلات ضربی است که در جهان تاکنون ساخته شده، اکثر الت های ضربی را با چوب مینوازند ولی این ساز با دو دست و ده انگشت نواخته میشود به همین دلیل احساسات نوازنده بوسیله سر انگشت و کف دست مستقیماً منتقل میشود و در آهنگ اثر می گذارد و در ضمن من مقام هنری آقای حسین تهرانی را با بزرگترین استادان موسیقی شما برابر میدانم.

پس از مرحوم، تهرانی، پیروان، شاگردان محققان و نوازندگان دیگری در تکامل و روند حرکتی تنبک نقش داشته اند که می توان از محمد اسماعیلی امیر ناصر افتتاح ناصر فرهنگفر بهمن رجبی و… نام برد که هر یک خدمات ارزنده ای در پیشبرد و معرفی این ساز نموده اند.

  

Introduction of author

Morteza Ghasemi, Iranian artist, was born in 1961, in a family who like art, in artistic city-Isfahan.

He was interested in music, specially playing Tonbak from his childhood. He has started playing Tonbak since 1977 in Isfahan media cultural center, in the presence of Master Jamshid Mohebi.

After that he continued his training in the presence of masters like Mohamad Ismaili, Bahman Rajabi and the late Naser Farhangfar.

He has started teaching playing Tonbak since 1983 in department of music in high school of fine arts in Isfahan.

In 1992 and 1996 he also taught this musical instrument in center of keeping and publishing music in Tehran, and now he teaches in Isfahan artistic institute.

Morteza Ghasemi introduces the scientific and practical values of Tonbak with his journies to the America, England, South Africa, China, Germany, Netherlands, and France, He received a very warm welcome in his journies.

Here we can refer to his artistic works in Tapes & CDs “Jamedaran” and “Sabokbal” which were composed by Keivan Saket.

New method of training Tonbak that is the result of his afforts, Creativities, shows different techniques in playing Tonbak.

We also thanks to all of people who help us in this matter.

In the hope of presenting music by Iranian arts.

Nahoft Publication

  

 Foreword:

I have tried to create a new more fluent and easier method in teaching Tonbak that causes pupils be move powerful and stronger in playing, during 25 years training and teaching Tonbak.

About 10 years ago, I wrote the first section. I have tested and modified it many times. Now, I offer book 1 to interests after those modifies.

The important rules which are observed in this book are as follows:

I have considered 10 practical strikes including:

and I have designed some exercises that you can see their instruction on the opposite page.

With due attention to this fact that crotchet is usually basic note for definiting the value in music notes, I use it in the beginning and then its divisions- quaver semiquaver and demisemiquaver- sequently and at the end I have introduced to shapes of crotchet. 3. Theories aren’t separate; I have preferred to take them on the apposite page of exercises for learning better

Exercises which cause growth of pupils called “pre- exercises”. Recommend to memorize them to the correct techniques of the hands in daily training. Also these exercises help pupils to move their hands faster.

The most explanations, as rhythmic methods, are written about strikes

because

they are very effective in making the hands flexible and other strikes like tremolo. These strikes are usually in demisemiquaver form to enable:

A) Pupils hands in fluent playing and easy movement

B) Pupils eyes in note reading

C) Pupils mind in forming rhythms.

Four kinds of tremolo that are important in playing Tonbak

introduced in this book.

They are performed in demisemiquaver form for exercises that pupils can do them frequently in future.

If pupil wants to complete this book, he/ she should be able to answer the exercises that are designed as an exam at the end of the book then he/ she can start the second book.

At last, I thank Mr. Behnam Ghazie for note writing and Miss Shekufeh Pariab for English translation, Mrs Mehrangiz Bidmeshki the manager of Nahft all who help me in printing and publishing this book

Morteza Gasemi

 

 Some words to pupils

Music of each nation is a part of its identity. So by listening to a part of music, we can find out something about social, cultural and historical matter of a society, because music is the language of nations, that they celebrate their happiness also soothed sadness. Even it is used in battle field and it’s a way to praise God.

So music of each nation includes artistic, cultural and historical massages that we can’t leave it without thinking. Iranian music is also an instrument for explaining emotions and experiences of people of this country, and we can see the reflex of history of Iran in national music of Iran.

Of course, we discuss about the music that make people grow in morality, a kind of music that have goal, causes we think, expands human being’s beliefs and insight and knowledge; it’s not superficial.

In fact, every art works is a kind of social communication that artist is one side and people are the other side of this relation and artist’s real desire of this relation is sending his massage to others, so each artist transfers a word or a massage to others by using his art.

There is an important point here, and it is the amount of effect and penetration of these massages in people of society which based on artist’s genuineness and purity that is blow to human beings soul in the form of a musical work. talq bite, “tasd of” idsTA What is the reason of durability and staying of Hafiz and Sadi and Molavi’s Poetries?

It’s reason is not only the magnificence of thought and massage and beautiful figures of their speech, but also is their faith and their pure belief, so each art work that has not the faith and pure belief don’t lead to a good result.

Tolstoy said these words about precious art:

“An art work is a masterpiece, pure and worthy art, when it set near the human values, but without them we cannot call it a master piece!” lo abritegani, 1916 yniqsa ol Pure music is holy and is tied up with good morals, although all of it’s beauty is explanation of it’s musical aspect apparently, it’s inner and moral beauty that is based on practical modd llame angam brow air) 02 work depends on moralities.

With hope to this matter that the pupils know and observe this subjects to keep this artistic values and advancing the music.

 

Zarb, Khonbak, Tonbak:

Unfortunately, there is not an accurate historical record of Tonbak and it is not clear when this musical instrument joined to Iranian musical instruments. There are only some signs in literature and in poets, poems.

For example:

O God! Give musicians sweetness

Give them a strong hand for playing “Zarb” (Molana) I’m like a lyre, respect you and submit to you. laid sw

You can play me in what kind of rhythm you want (Sadi) is

There are many researches into finding the root of the names of this musical instrument. There are tens names used for this musical instrument like: Tonbag, Tomblak, Donbak, Khonbak, Khombak, Tombak, Tonbak, Zarb and…. There are three names that are more common and acceptable. We explain as follows: Iniogastron

1) Zarb: This word is an Arabic word and we can reason because of its meaning in Arabic, “To beat”, and playing it by beating, so this name was selected for it. And it has a direct relation to entering the Arabs to Iran and their dominance over Iran for two od bossgrearm brs idquod to sondige divino on al nom Some people belive that naming this instrument “Zarb” is because of the term “Zarb” keeping the pace of strikes correctly regarding the time- in Persian language.

2) Naming this musical instrument by the word “Khonbak” is because of it’s shape”Khom” short form of “Khomreh”-a kind of earthenware jar that Arabs used it for keeping water, vinegar, kinds of alcoholic and nonalcoholic drinks in early past, and because the shape of this musical instrument is like “khom”, but smaller than “Khom”, and the letter “k” that add to the end of it in Persian language is use for diminution. So this word means small “khom”.

I put in pledge all of the things that I have in the shop of wine seller. All of the “khombs” become empty and I’m wine headache yet.

There is no time to pour wine from “khom” to pot. put my lips to the lip of “khom” because this is the last breath (Ohadi Maraghie).

3) Tonbak: They called this instrument Tonbak for two reasons: first based on something written in Anendrady dictionary (… khonbak that today called tonbak and donbak, and “kh” changed to “d” and “t”, that these changes are common in Persian language).

And the second reason must be found in sounds that can listen from this musical often instrument; it means that when you strike with the first knuckles of right or left hand’s fingers in the form of half- fist in the center area of this musical instrument, you hear a sound like “tom” or “ton” and if you strike with first knuckle of right or left hand’s fingers in the border of Tonbak, you often hear a sound like “back”. So this musical instrument is called Tombak or Tonbak- in speaking we use Tombak and in writing use Tonbak. Because in grammar of Persian language, when “n” letter is put between “t” and “b” it is pronounced “m” but written “n”.

The process of transformation of playing Tonbak in Iran

Music has an ancient, historical root in Iran. It, like most of the arts hasn’t a specified origin and time for it’s genesis. On peoples and nation’s idea, but according to researcher’s studies, the oldest record of music in Iran is related to 800 years before BC. The scattered documents that are from Sasani dynasty until now, aren’t so clear that we can declare decisively but the books that exist from that time- like writing of Farabi, Abesina, Safi Aldin Armavi, Qotbodin Shirazi and Abdolghader Maraghei- show that our music has had a scientific aspect till the 9th Hejira century. After that because of unfavorable social condition, religious impediment and the shortage of encouraging artists, art and music weakened and there aren’t any worthy compilations about this subject especially from the beginning of Safavi period (in this period kings paid more attention to keep independence and it causes less attention to music).

In next period- Afshari and Zandi- also there aren’t any clear and accurate information and signs about music and musician except a few signs that are in books specially orientalists diaries and scattered news about courtier players from that time.

With beginning of Qajar dynasty specially the middle of this period, Iranian music was considered and flourished again by supporting in practical aspects. In this period some old common musical instruments were forgotten and appeared new ones. They were devided to six basic musical instruments: Tar, Setar, Santoor, Kamanche, Ney, Tonbak, that in most cases Tonbak player was a singer, too.

We can name some old singers like the late Ali khan Naeb- Al- Saltane, Zia- Al- Zakerin Rasaee and Abdolah Davami who could sing very good and play Tonbak efficiently.

We can point toHabib Sama Hozur as the first Tonbak player who was also the master of Santoor and the teacher of most of the Tonbak players like 1. first Agha Jan 2.Taghi khan Nasaghchi 3.Haji khan Eyn- O- Doleh.

Of course in the way for independing this musical instrument we shouldn’t forget services and interest of some masters like Hossein khan Esmaeil Zade (great master of kamanche) and the late master Abu-al-Hassan Saba.

The efforts of these famouse deceased master gave the chance to the late Hossein Tehrani who could introduce this musical instrument as an independent musical instrument and show its artistic value and characteristic to all. So Leon Kinper- Russian famous composer- when heared his solo (Tonbak Playing) (in spring 1942) said: “This musical instrument in addition of its simplicity is one of the most complete percussion instrument that is made in the world, most of the percussion instruments are played by stick but this musical instrument is played by two hands and ten fingers and player’s emotions transfer by his fingertips and palm and affect the music. I also know Mr. Tehrani’s artistic position equal to the best music master”.

After the late Mr. Tehrani, other followers, students, Researchers and players have played a role introducing Tonbak and process of improvement and completeness of it. Among them we can name Mohammad Esmaeili, Amir-Naser Eftetah, Naser Farhangfar, Bahman Rajabi and….

 

 خرید آنلاین کتاب روش نوین آموزش تنبک جلد اول

در همین سایت دلشاد موزیک شما میتوانید کتاب روش نوین آموزش تنبک جلد اول را به صورت آنلاین خریداری کنید.

همچنین بهتره بگیم سایت دلشاد موزیک بزرگترین آرشیو و فروشگاه آنلاین کتاب های حوزه موسیقی هست و شما میتوانید تقریبا هر کتابی که دلتون میخواهد رو در این کتابخانه پیدا کنید و به صورت آنلاین خرید کنید.

برای دیدن همه کتابها روی عکس یا لینک زیر کلیک کنید:

دیدن همه کتابهای فروشگاه دلشاد موزیک