کتاب آوای دف نگاهی دیگر به آموزش دف نوازی مهدی غلامی

سخن نویسنده:

ساز دف از دیرباز مورد توجه و علاقه‌ی عارفان و همه‌ی فرقه‌های صوفیه بوده است. شور و هیجانی که صدای دف در جان عارفان می‌اندازد آنان را به جایی می‌‌برد که از خود بیخود شده ذکر می‌گویند؛ سماع می‌کنند؛ شعر می‌خوانند و برخی از فرق صوفیه کارهای مُحَیَرالعُقول انجام می‌دهند. از این رو، این ساز بین اهل خانقاه و عارفان سازی مقدس تلقی شده اغلب نوازندگان پس از اتمام کار نوازندگی، به نشانه‌ی احترام، بر آن بوسه می‌زنند. شاید برای اولین بار بود که دف پس از انقلاب از کُنج خانقاه به میان مردم آمد و طرفداران بی‌شمار یافت. از این میان، عده‌ای از نوازندگان این ساز متُد (دستور آموزشی) برای آن نوشتند که همه را ارج می‌نهیم. تجربه‌ی این سال‌های اخیر و درک محضر استادان موسیقی ایران زمین مرا بر آن داشت تا این مجموعه را گردآوری و تألیف کنم. در اینجا مولف کوشیده است تا از منظر دیگر بر امر آموزش بنگرد که تازگی دارد. نوشتن دوئت (دو نوازی) برای استاد و هنرجو، نمونه‌های صوتی برای همنوازی با سازهای ملودیک (تار، کمانچه) و پیشنهاد الگوی ریتمیک برای آهنگ‌های خاص، نوشتن ریتم‌های مختلط و نیز آوردن ریتم‌های خانقاهی از ویژگی‌های بارز این مجموعه است.

کتاب آوای دف اثر مهدی غلامی در ۱۲۹ صفحه توسط نشر عارف منتشر شده است.